W 2009 roku Instytut na rzecz Ekorozwoju przygotował Alternatywną Politykę Energetyczną dla Polski do 2030 roku (APE). Po raz pierwszy przy tworzeniu projektu strategicznego wzięto pod uwagę zarówno rosnące potrzeby konsumpcyjne jak i dopuszczalne limity i ograniczenia związane z wykorzystaniem zasobów naturalnych i ochroną środowiska. W tworzeniu, a nie tylko konsultowaniu, APE wzięli udział przedstawiciele różnych grup społecznych, m.in. sektora energetycznego, przemysłu, górnictwa, związków zawodowych, organizacji społecznych i administracji lokalnej. Publikacja "Energetyka rozproszona jako odpowiedź na potrzeby rynku (prosumenta) i pakietu energetyczno-klimatycznego" jest pogłębieniem i uzupełnieniem APE.
Niedawno żegnaliśmy profesora Jana Popczyka, wybitnego eksperta w dziedzinie energetyki, promującego koncepcję energetyki rozproszonej, opartej na nowoczesnych technologiach i zrównoważonym rozwoju. Tak we wspomnianej publikacji pisał o wizji energetyki:
"Tworzenie jednego obrazu energetyki, powiązanego z ochroną środowiska, z potrzebą nowego spojrzenia na efektywność w gospodarce i wreszcie z tworzeniem się społeczeństwa wiedzy (globalnego) jest zadaniem trudnym i ryzykownym, ale też bardzo potrzebnym i pilnym. Tworząc ten obraz, trzeba mieć świadomość potęgi tradycyjnej energetyki, obejmującej ropę, gaz ziemny, węgiel i energetykę jądrową. Na drugim biegunie trzeba widzieć wielki potencjał energetyki odnawialnej z rolnictwem energetycznym (biogazownie) i bardzo dynamicznie rozwijającymi się nowymi technologiami OZE (odnawialne źródła energii) i URE (urządzenia rozproszonej energetyki), takimi jak pompa ciepła, kolektor słoneczny, mikrowiatrak, ogniwo fotowoltaiczne, samochód elektryczny i wiele innych. Pośrodku trzeba widzieć całą sferę użytkowania energii, w szczególności w budownictwie (dom „energetyczny”, dom pasywny)."
