W artykule Co działa: przełomowa ocena działań w zakresie polityki klimatycznej na przestrzeni dwóch dekad wspominaliśmy o pierwszej kompleksowej globalnej ocenie 1500 środków polityki klimatycznej z 41 krajów z całego świata. Autorem opracowania jest międzynarodowy zespół badawczy, kierowany przez Mercator Institute of Global Commons and Climate Change i Poczdamski Instytut Badań nad Wpływem Klimatu. Zidentyfikowano tylko 63 przypadki udanej polityki klimatycznej, wśród nich przykład sukcesu Wielkiej Brytanii w sektorze energii elektrycznej.
Kluczowym czynnikiem tego sukcesu było wprowadzenie w 2013 roku minimalnej ceny emisji dwutlenku węgla, która nałożyła dolny limit na cenę uprawnień do emisji dla brytyjskich producentów energii w unijnym systemie handlu emisjami. Polityka ta, w połączeniu ze środkami nakazowo-kontrolnymi (standardy portfela odnawialnych źródeł energii, planowanie ekspansji odnawialnych źródeł energii, bardziej rygorystyczne normy zanieczyszczenia powietrza i ogłoszenie stopniowego wygaszania elektrowni węglowych) oraz z zachętami rynkowymi (taryfy gwarantowane ze źródeł odnawialnych i aukcje), przyniosła wymierne efekty. Badania pokazują, że emisje byłyby aż o 43,6% wyższe, gdyby nie te interwencje.
W żadnym innym sektorze, poza sektorem energii elektrycznej, nie stwierdzono ani jednej znaczącej redukcji emisji w wyniku interwencji politycznej wykraczającej poza to, czego można by oczekiwać na podstawie długoterminowej dynamiki gospodarczej i demograficznej.
Aby przyspieszyć transformację energetyczną, rząd Wielkiej Brytanii zobowiązał się przeznaczyć 8,3 miliarda funtów na kapitalizację publicznej spółki Great British Energy. Celem nowego rządu jest osiągnięcie zerowej emisji CO2 w sektorze energii elektrycznej do 2030 roku i zerowej emisji netto w całej gospodarce do 2050 roku. Jednakże tylko jedna trzecia niezbędnych redukcji emisji jest obecnie objęta wiarygodnymi planami, co stawia przed rządem duże wyzwania w realizacji swoich ambitnych celów.
Źródło: www.inet.ox.ac.uk
