Raport DNV „Ścieżka do zerowej emisji netto” stanowi uzupełnienie raportu „Energy Transition Outlook” i przedstawia najbardziej realną drogę DNV do osiągnięcia zerowej emisji netto do 2050 r. i ograniczenia globalnego ocieplenia do 1,5°C. Ponieważ oczekuje się, że emisje CO2 osiągną rekordowy poziom w 2023 r. i osiągną szczyt na jeszcze wyższym poziomie w przyszłym roku, konieczne są natychmiastowe i trwałe cięcia w zakresie paliw kopalnych.
Drastyczna redukcja emisji CO2 nie wystarczy
Musi to umożliwić wydajne i szybkie zastąpienie ropy, gazu i węgla odnawialną energią elektryczną, wodorem i biopaliwami, ale osiągnięcie całkowicie wolnego od paliw kopalnych systemu energetycznego do 2050 r. nie jest możliwe. Dlatego też niezbędne jest podjęcie ogromnych wysiłków w zakresie wychwytywania i usuwania dwutlenku węgla, aby zrekompensować pozostałe emisje CO2 z paliw kopalnych i nieuniknione „przekroczenie” budżetu emisji dwutlenku węgla, który zostanie wyczerpany do 2030 r.
Aby osiągnąć cel 1,5°C, będziemy musieli usunąć 6 gigaton (Gt) emisji rocznie w latach 2050–2100. Jest to ryzykowne i zależy od skalowania niesprawdzonych technologii, takich jak bezpośrednie wychwytywanie powietrza i bioenergia z wychwytywaniem i składowaniem dwutlenku węgla, ale nie istnieje żadna wiarygodna droga do zerowej emisji netto bez usuwania CO2 z atmosfery.
Każde działanie jest istotne
Indywidualnie i zbiorowo plany działania opisane w raporcie są możliwe, ale bardzo trudne. Nigdy nie próbowano niczego na taką skalę. Ich pomyślne wdrożenie będzie wymagało znacznego wkładu technologii i finansów, niezwykłego przyspieszenia polityki energetycznej, klimatycznej, przemysłowej i gospodarczej oraz zmian zachowań. Co więcej, te zmiany i redukcje emisji muszą nastąpić jednocześnie.
„Aby przyspieszyć przejście, musimy wykorzystać pełny zestaw narzędzi politycznych. Istnieje pilna potrzeba ponownego przemyślenia i ustanowienia nowej polityki, przy współpracy międzynarodowej zapewniającej odpowiedzialność za działania we wszystkich regionach i sektorach. Niezwykle istotne jest utrzymanie temperatury możliwie poniżej 2°C, a wszelkie działania mające na celu redukcję emisji i przyspieszenie transformacji energetycznej są ważne. Na tym etapie bardzo ważna jest każda dziesiąta stopnia, którego udało się uniknąć wzrostu temperatury” – mówi Remi Eriksen, prezes grupy i dyrektor generalny DNV.
Różne poziomy skalowania
Chociaż energia słoneczna i pojazdy elektryczne dobrze się skalują, większość innych technologii, w tym produkcja wodoru i usuwanie dwutlenku węgla, nadal wymaga większego i szybszego skalowania. Energia elektryczna musi stanowić prawie 50% koszyka energetycznego w 2050 r., ale jest to uzależnione od szybkiej rozbudowy sieci, w przypadku której już występują opóźnienia w wydawaniu pozwoleń i wąskie gardła w łańcuchu dostaw. Jednocześnie należy podwoić poprawę efektywności energetycznej w stosunku do obecnego poziomu.
Wraz z wiatrem energia słoneczna jest już najtańszym źródłem nowej energii elektrycznej w większości miejsc na świecie, a koszty nadal szybko spadają wraz ze wzrostem mocy produkcyjnych. Według raportu Pathway energia słoneczna może do 2040 r. wyprzedzić ropę naftową jako największe źródło energii i do 2050 r. mieć większy udział niż wszystkie paliwa kopalne razem wzięte. Energia słoneczna może wyprzedzić energię elektryczną wytwarzaną z gazu, stając się największym źródłem energii elektrycznej na świecie i z pod koniec lat trzydziestych XXI wieku energia słoneczna i wiatrowa będą tej samej wielkości i całkowicie zdominują światową produkcję energii elektrycznej.
Regiony muszą osiągnąć zero netto dziesięć lat wcześniej – a w pewnym stopniu przed 2050 r
Każdy region musi zrobić więcej i działać szybciej. Chociaż każdy region musi przekroczyć swoje obecne ambicje i spełnić je, obowiązywać będą różne ramy czasowe. Droga DNV do zerowej emisji netto opiera się na zasadzie UNFCCC, która określa wspólną, ale odrębną odpowiedzialność za osiągnięcie zerowej emisji netto. PKB na mieszkańca jest głównym czynnikiem wpływającym na ścieżkę emisji do roku 2050. Wszystkie regiony muszą osiągnąć swoje cele zerowe netto znacznie wcześniej, niż obecnie planowano: OECD przed 2045 r., Wielkie Chiny przed 2050 r., a reszta świata przed 2060 r.
"Aby osiągnąć globalne zero netto w 2050 r., regiony o wysokich dochodach i wiodące sektory popytu muszą działać dalej i szybciej. Wszystkie regiony muszą osiągnąć swoje cele zerowe netto prawie dziesięć lat wcześniej niż zadeklarowano." - Remi Eriksen,Prezes i dyrektor generalny Grupy DNV.
